Deze week geen spannend verslag over een wonderlijke reis doorheen Tanzania. We zullen onze schrijverstalenten voor fantastische gebeurtenissen nog wat opbergen, want zoveel valt er niet te vertellen over deze week. Voor jullie begint de paasvakantie net, onze vakantie zat erop!
Maandag was het toch wat zwaar om er opnieuw in te vliegen. Eenmaal we aank
wamen op school was het echter alsof we nooit weg waren geweest. We kregen spontaan zin om uit te barsten in een jubelgezang van het Mapinduzi schoollied, zoals steeds als we passeren langs de school. Check voor enthousiaste muzungu-roepende-kleuters die in onze armen sprongen. Check voor het toffe leerkrachtenteam die bijzonder geïnteresseerd was in wat we in de vakantie hadden uitgespookt en check voor het opsnuiven van de typische Afrikaanse schoolsfeer waarvan je enkel kan weten hoe het voelt als je hier werkelijk bent geweest. We kregen tevens een warm welkom van onze leerlingen met een zelf gemaakt cadeautje uit papier.
wamen op school was het echter alsof we nooit weg waren geweest. We kregen spontaan zin om uit te barsten in een jubelgezang van het Mapinduzi schoollied, zoals steeds als we passeren langs de school. Check voor enthousiaste muzungu-roepende-kleuters die in onze armen sprongen. Check voor het toffe leerkrachtenteam die bijzonder geïnteresseerd was in wat we in de vakantie hadden uitgespookt en check voor het opsnuiven van de typische Afrikaanse schoolsfeer waarvan je enkel kan weten hoe het voelt als je hier werkelijk bent geweest. We kregen tevens een warm welkom van onze leerlingen met een zelf gemaakt cadeautje uit papier. We wisselden deze week van lesonderwerpen wat concreet wil zeggen dat Ines vanaf nu instaat voor wiskunde in klas 5 en muzische en sport in klas 7. Sanne daarentegen neemt Engels in klas 6 en muzische en sport in klas 5 voor haar rekening. Het was voor ons allebei even wennen, maar afwisseling is toch wel verrijkend. Maandag gaf Ines een les balvaardigheden met opblaasbare ballen. Even waren we 
vergeten hoe het was om vocational skills te geven aan de leerlingen van Mapinduzi. Je kan het echter nog steeds beschrijven in enkele woorden: uitputtend, maar fantastisch dankbaar door het enthousiasme van de leerlingen. We krijgen nog steeds meer en meer het gevoel dat het organiseren van dergelijke activiteiten in België voor zo’n 20 leerlingen echt wel een fluitje van een cent wordt. Sanne gaf een muziekles met een opeenvolging van ritmische bewegingen. Ze ondervond dat het niet zo gemakkelijk was voor de leerlingen, maar dat ze zich toch vol enthousiasme in de opdracht stortten. We zijn nog steeds trots op onze muzische lessen. We stellen onze activiteiten altijd op in functie van 2 zaken: het (minimum aan) beschikbare materiaal en de haalbaarheid van organisatie met zo’n groot aantal leerlingen. Toch slagen we er telkens in om met een goede portie creativiteit het maximum aan plezier eruit te halen.
vergeten hoe het was om vocational skills te geven aan de leerlingen van Mapinduzi. Je kan het echter nog steeds beschrijven in enkele woorden: uitputtend, maar fantastisch dankbaar door het enthousiasme van de leerlingen. We krijgen nog steeds meer en meer het gevoel dat het organiseren van dergelijke activiteiten in België voor zo’n 20 leerlingen echt wel een fluitje van een cent wordt. Sanne gaf een muziekles met een opeenvolging van ritmische bewegingen. Ze ondervond dat het niet zo gemakkelijk was voor de leerlingen, maar dat ze zich toch vol enthousiasme in de opdracht stortten. We zijn nog steeds trots op onze muzische lessen. We stellen onze activiteiten altijd op in functie van 2 zaken: het (minimum aan) beschikbare materiaal en de haalbaarheid van organisatie met zo’n groot aantal leerlingen. Toch slagen we er telkens in om met een goede portie creativiteit het maximum aan plezier eruit te halen. Dinsdag waagde Ines zich aan dezelfde muziekles. In de les wiskunde ging ze verder met de leerstof rond decimalen. Wat minder nieuws dan: op diezelfde dag kreeg Sanne opnieuw een opflakkering van niet zo aangename buiktoestanden. Ze moest verstek laten gaan voor het lesgeven en bracht in de plaats daarvan een bezoek aan de dokter. Toen Ines op het einde van de schooldag naar huis wou vertrekken, kreeg ze doodleuk te horen dat we woensdag en donderdag niet op school verwacht werden. Er waren namelijk ‘mock examinations’ voor klas 7. Dit zijn dezelfde examens voor 8 scholen binnen de regio rond Gangilonga waar de school gevestigd is. Al de andere leerlingen mochten gewoon thuisblijven, typisch op zijn Afrikaans dus.
We besloten de dagen toch een beetje nuttig te gebruiken. Enkele weken geleden kregen we een 30 kg zwaar postpakket vanuit België met nog een hele hoop materiaal. We namen de tijd om al het materiaal open te leggen en te sorteren. We maakten een hele stapel van muzisch materiaal, sport- en schrijfgerief voor Mapinduzi Primary School. We legden ook wat zaken aan de kant voor Kibebe en maakten een zak met giften voor ons bezoekje aan het weeshuis die de komende week zal plaatsvinden. We beseften op dat moment nog maar eens hoeveel steun we hebben gekregen van jullie allemaal om dit mogelijk te maken. Nog eens bedankt!
Even nog een update over Sanne haar ziekteverschijnselen. De pillen zorgden ervoor dat haar buikklachten stopten, maar donderdagnamiddag kreeg ze plots maagpijn. Uiteindelijk bleek dat haar pillen heel sterk waren en omdat ze niet genoeg at en dronk, kreeg 
ze andere kwalen. Ze besloot om vrijdag nog wat uit te zieken. Ines ging dan maar in haar eentje naar school. Op deze dag beseften we hoe vanzelfsprekend elkaar gezelschap op ieder moment van de dag is geworden. Met het gevaar om melig te klinken, moeten we toch toegeven dat we elkaar een beetje misten. Dat belooft voor onze thuiskomst… We beginnen al te vrezen dat we ware afkickingsverschijnselen zullen vertonen. Deze schooldag bestond jammergenoeg niet uit lesgeven. Er waren ‘joint examinations’ voor klas 4 tot en met 7 voor alle scholen binnen een bepaalde regio rond Iringa. Ines was verantwoordelijk voor supervisie van een examenlokaal. Plots grote paniek toen een meisje plots flauwviel… Even later bleek dat ze een hartconditie heeft waardoor dit regelmatig voorvalt. Laat die cursus EHBO in de KHBO maar komen!
ze andere kwalen. Ze besloot om vrijdag nog wat uit te zieken. Ines ging dan maar in haar eentje naar school. Op deze dag beseften we hoe vanzelfsprekend elkaar gezelschap op ieder moment van de dag is geworden. Met het gevaar om melig te klinken, moeten we toch toegeven dat we elkaar een beetje misten. Dat belooft voor onze thuiskomst… We beginnen al te vrezen dat we ware afkickingsverschijnselen zullen vertonen. Deze schooldag bestond jammergenoeg niet uit lesgeven. Er waren ‘joint examinations’ voor klas 4 tot en met 7 voor alle scholen binnen een bepaalde regio rond Iringa. Ines was verantwoordelijk voor supervisie van een examenlokaal. Plots grote paniek toen een meisje plots flauwviel… Even later bleek dat ze een hartconditie heeft waardoor dit regelmatig voorvalt. Laat die cursus EHBO in de KHBO maar komen! Door de magere schoolweek qua lesgeven, kwamen we tot de ontdekking dat ons nog slechts 2 lesweken resten. Hier staan we dan met al onze voorbereidingen… Het leven in Afrika helpt je echt wel om dit alles te
relativeren. Dat wordt in het vervolg het sleutelwoord tijdens eventuele stressmomenten in België. Even terugdenken aan Afrika en alles komt in orde! Vrijdag kreeg Ines een lading Belgische roddelboekjes via de post. Dankuwel mama! Alsof dat nog niet genoeg België-nieuws was, ontving ze als kers op de taart 3 brieven van haar o-zo-attente vriendinnen Marieke, Natalie en Miet. Haar humeur kon niet meer stuk. Bij deze nogmaals 'assante sana' oftwel hartelijk bedankt! Het weekend gebruikte Sanne om verder op krachten te komen. Zoals gewoonlijk genoten we ook volop van het zonnetje op ons balkon. Verder gingen we zoals iedere zaterdag naar de markt om grote inkopen te doen. Ook een bezoekje aan de kleermaker stond op het programma. Binnen 2 weken is er namelijk de send of, kitchen party en trouw van de zus van Dennis. We mogen mee als volledig lid van de familie en dat houdt in dat we ook Afrikaanse kleedjes moeten laten maken. We zijn benieuwd! Verder werkten we nog wat aan ons stageportfolio. We verlangen echt om er maandag opnieuw stevig in te vliegen met het lesgeven!
relativeren. Dat wordt in het vervolg het sleutelwoord tijdens eventuele stressmomenten in België. Even terugdenken aan Afrika en alles komt in orde! Vrijdag kreeg Ines een lading Belgische roddelboekjes via de post. Dankuwel mama! Alsof dat nog niet genoeg België-nieuws was, ontving ze als kers op de taart 3 brieven van haar o-zo-attente vriendinnen Marieke, Natalie en Miet. Haar humeur kon niet meer stuk. Bij deze nogmaals 'assante sana' oftwel hartelijk bedankt! Het weekend gebruikte Sanne om verder op krachten te komen. Zoals gewoonlijk genoten we ook volop van het zonnetje op ons balkon. Verder gingen we zoals iedere zaterdag naar de markt om grote inkopen te doen. Ook een bezoekje aan de kleermaker stond op het programma. Binnen 2 weken is er namelijk de send of, kitchen party en trouw van de zus van Dennis. We mogen mee als volledig lid van de familie en dat houdt in dat we ook Afrikaanse kleedjes moeten laten maken. We zijn benieuwd! Verder werkten we nog wat aan ons stageportfolio. We verlangen echt om er maandag opnieuw stevig in te vliegen met het lesgeven! Wist je dat ...
- we deze week voor de eerste keer WAP (worst, appelmoes, patatjes) klaarmaakten? Het smaakte als hemel op aarde? - de Masai hier gewoon rondlopen midden in de stad en dat ze oneindig lange en gespierde benen hebben? - de leuze om hier te genezen is: 'EAT, EAT EAT!' - we ons een nieuw doel hebben gestel voor onze resterende weken hier? Meer drinken! - we al over 2/3 van ons verblijf zitten hier? Het gaat veel te snel! - Ines met Pasen in het vooruitzicht steeds meer smacht naar chocolade?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten