18 tot 24 april

Habari!

Hier nog een verslag van een leuke week in Iringa. We beseffen allebei dat het einde van ons verblijf sneller in zicht komt dan we denken, dus genieten we nog veel meer van alles wat we hier doen.

Voor de sportles van deze week maakten we een doorschuifsysteem, zodat we veel materiaal konden gebruiken. Het in elkaar steken van zo'n les voor zoveel leerlingen vroeg heel wat van onze tijd en we keken er dan ook allebei heel erg naar uit. Maandag ging Ines naar het sportveld met standard 7, vol goede moed. Het begon heel goed. De leerlingen wisten naar welke hoek ze moesten gaan, wanneer ze moesten beginnen, stoppen, doorschuiven, ... Helaas, na de derde keer doorschuiven begonnen de leerlingen ruzie te maken om materiaal en liep het wat in het honderd. Er werd kordaat opgetreden. Ines verzamelde de leerlingen en zei dat het op die manier niet verder kon. Het materiaal werd verzameld en iedereen moest terug naar de klas.
Toen Sanne het verhaal hoorde van Ines wist ze al dat ze ging moeten opletten, want standard 5 is zowiezo al wat onrustiger. Een gewaarschuwd vrouw is er 3 waard, dus Sanne nam donderdag echt de tijd om afspraken te maken. Op het sportveld begon het opnieuw allemaal goed, maar ook bij haar liep het fout. Ze wou de groepjes begeleiden tijdens het doorschuiven, maar iedereen begon door elkaar te roepen en te lopen. Ze heeft dus ook alles verzameld en is terug naar de klas gegaan met de leerlingen.
We voelden ons allebei erg teleurgesteld, omdat dit echt leuk kon worden en we wel veel tijd gestoken hadden in de voorbereiding. Na wat na te denken en te praten over de les denken we allebei dat de leerlingen een overaanbod aan nieuw materiaal hadden en daar niet mee om konden gaan. Ines zal deze les volgende week nogmaals uit proberen.


Gelukkig konden we ons allebei herpakken in de andere lessen vocational skills. We gaven beide een les 'Kwik-kwak maken'. Sanne had schrik dat ze in klas 5 niet goed zouden vouwen, maar was heel tevreden over de resultaten. Ines was in klas 7 erg onder de indruk over de originele bewegingsopdrachten. Zouden onze bewegingstussendoortjes al geholpen hebben?

Dinsdag gaven we aan de leerlingen van standard 1 een kleuractiviteit. We lieten tekeningen kopiëren en gaven per bank enkele pakjes kleurpotloden. De leerlingen genoten met volle teugen en wij natuurlijk ook. De resultaten waren soms wat gelijkaardig, maar we waren heel tevreden!

Woensdag moesten we Mapinduzi even laten voor wat het was. Er stond namelijk een bezoek aan Kibebe op het programma. Onze bestelde boeken waren dinsdag aangekomen in Iringa en aangezien de school op donderdag de deuren zou sluiten, was dit de dag om onze geschenken af te geven. We werden met open armen ontvangen op school. De 'headteacher' of directeur nam ons mee naar het kantoor waar we onze namen in het gastenboek mochten schrijven. Ondertussen kwamen ook alle andere leerkrachten in het kantoor binnen (wat de leerlingen ondertussen deden, blijft voor ons een raadsel). We werden al uitgebreid bedankt voor de boeken. Daarna gingen we naar buiten en haalden we de dozen met boeken en al het andere materiaal uit de auto. Alles werd mooi tentoongesteld voor de vele foto's. We zeiden ook een woordje, maar alles moest vertaald worden, omdat de leerlingen het anders niet zouden begrijpen. Dit was het moment waarop we merkten dat je het niveau van Mapinduzi zeker niet kon vergelijken met het niveau van deze school. Het gaf ons veel voldoening dat we de school konden helpen. We willen nogmaals iedereen bedanken: iedereen die naar ons kippenfestijn gekomen is, iedereen die materiaal geschonken heeft en ook de gemeenten Moorslede en Ledegem waarvan we subsidies gekregen hebben. Van die uit ons hart: BEDANKT!!

Donderdag kregen we te horen dat we dinsdag niet naar school moesten komen. Die dag is het nationale feestdag. Maar ook vrijdag en maandag mochten we thuis blijven wegens het paasweekend. Vrijdag en zaterdag werkten we wat voor school zodat we zondag vollop konden genieten van het paasfeest. Om de dag goed te beginnen en omdat de paashaas niet naar Tanzania wou komen, hadden we zaterdag een reep chocolade gekocht. Want zeg nu zelf: wat is Pasen zonder chocolade. Na ons heerlijk ontbijt maakten we ons klaar en vertrokken we richting school. Daar hadden we afgesproken met Collence, één van de leerkrachten van Mapinduzi. Hij en zijn zoon hadden hun beste kleren aangetrokken en stonden ons al op te wachten. Samen zijn we naar de rooms-katholieke kerk gegaan. Daar aangekomen toonde hij ons het koor waar hij nauw bij betrokken is. Dit leidde tot privileges, want het koor mocht voor de mis naar de bisschop. En wij? Wij volgden mooi de groep om zo in het huis van de bisschop te komen. Toen de mis zou beginnen, vormde het koor een lange rij, wij liepen achter het koor en achter ons liepen de misdienaars, priesters en de bisschop. We voelden ons toch wel vereerd om op die manier naar binnen te gaan.

Na de dienst werden we door de leerkracht uitgenodigd in zijn huis. We kregen er een bord met heerlijke pilau, een Tanzaniaans rijstgerecht. Na het eten heeft hij ons meegenomen met de auto om ons een ander deel van de stad Iringa te tonen. Het was heel gezellig toen we plots een telefoontje kregen van Beatrice, onze gastmama. Blijkbaar stond er thuis eten op ons te wachten, terwijl we dachten dat we pas 's avonds met het volledige gezin zouden eten. We werden terug naar huis gebracht en aten daar samen met de familie een uitgebreid feestmaal: pilau, impala (we weten nu dat deze dieren niet alleen mooi, maar ook lekker zijn!), frietjes, ... We hebben die dag zeker genoeg gegeten.

's Avonds zijn we samen op het balkon gaan zitten, keken we naar de zonsondergang en luisterden we naar muziek. Het was de perfecte afsluiter van een fantastische dag!

Wist je dat:
- er rond de school kuikens rondlopen en dat die ook wel eens een bezoekje brengen aan de klassen?
- we deze week samboussa proefden? Het is een soort loempia met gehakt, ui en paprika.
- dat er hier een grote sollidariteit tussen de blanken heerst? Iedereen groet elkaar!
- we nog steeds niet gewoon zijn aan de verkooptechniek van de verkopers in Iringa? Ze lopen hier rond met 5 paar schoenen en proberen die tegen het eind van de dag kwijt te zijn.
- ze hier bomen hebben die ze 'worstenbomen' noemen? De vrucht van die bomen lijken erg goed op worsten. Wij vergelijken ze meer met komkommers.
- we deze week eens speciaal een omweg maakten om een kijkje te nemen naar de voetballers? En we zagen dat het goed was!