Habari
Hello
Zaterdag namen we even de tijd om goed uit te rusten en ons gastgezin wat beter te leren kennen. We logeren bij Dennis en zijn vrouw Beatrice. Ze hebben twee kinderen, Sjaloom (7 jaar) en Derek (2 jaar). Dit zijn niet de enige die in het huis wonen. Zo is er ook nog Elizabeth. Zij zorgt voor ons eten en helpt ons regelmatig een handje om Swahili te leren. Bij haar kunnen we altijd terecht. Daarnaast werken hier nog enkele mensen (bewaker, klusjesman, ...) waarvan we de naam (nog) niet kennen.
Het huis ziet er langs de buitenkant echt heel mooi uit, maar langs binnen is het nog niet helemaal afgewerkt. We hebben het geluk dat onze kamer al betegeld is, maar een douche is er nog niet. Dennis is echter heel hard aan het werken om dit in orde te brengen voor ons. Zo heeft hij al in de tijd dat wij hier zijn een wastafel geïnstalleerd. Hij wil het ons zo aangenaam mogelijk maken, maar luxe is voor ons geen prioriteit. We hadden ons geen beter gastgezin kunnen voorstellen.
Hello
Zaterdag namen we even de tijd om goed uit te rusten en ons gastgezin wat beter te leren kennen. We logeren bij Dennis en zijn vrouw Beatrice. Ze hebben twee kinderen, Sjaloom (7 jaar) en Derek (2 jaar). Dit zijn niet de enige die in het huis wonen. Zo is er ook nog Elizabeth. Zij zorgt voor ons eten en helpt ons regelmatig een handje om Swahili te leren. Bij haar kunnen we altijd terecht. Daarnaast werken hier nog enkele mensen (bewaker, klusjesman, ...) waarvan we de naam (nog) niet kennen.Het huis ziet er langs de buitenkant echt heel mooi uit, maar langs binnen is het nog niet helemaal afgewerkt. We hebben het geluk dat onze kamer al betegeld is, maar een douche is er nog niet. Dennis is echter heel hard aan het werken om dit in orde te brengen voor ons. Zo heeft hij al in de tijd dat wij hier zijn een wastafel geïnstalleerd. Hij wil het ons zo aangenaam mogelijk maken, maar luxe is voor ons geen prioriteit. We hadden ons geen beter gastgezin kunnen voorstellen.
Het balkon is ons favoriete plekje. Daar hebben we een uitzicht over heel Iringa en kregen we al snel zin om de stad te gaan ontdekken. Dennis regelde zaterdagnamiddag een persoonlijke gids voor ons, namelijk Ella. Zij toonde ons het kantoor van Dennis, de bank, de wirwar van straatjes en de markt waar we heerlijke mango's konden kopen. Dit was de eerste keer dat we ons echte mzungu's (blanken) voelden. We hadden heel wat bekijks, maar iedereen was echt vriendelijk.
Zondagmorgen zijn we samen met Dennis naar de kerk geweest. Het was een Lutheraanse viering en niet echt wat we ervan verwacht hadden. We dachten dat er meer gedanst zou worden, maar van het koor waren we wel onder de indruk. Na de viering nam Dennis ons mee naar het koor waar hij ons voorstelde. We kregen meteen het voorstel om mee te zingen met hen. Hoewel we geen zangtalenten zijn, hebben we de uitnodiging aangenomen. Zo'n ervaring mogen we niet missen.
In de namiddag moesten we goed uitrusten, want Dennis heeft ervoor gezorgd dat we 's avonds mee mochten naar een send-off. Dat is een groot feest met familie en vrienden waar de bruid wordt 'weggegeven' aan de bruidegom. We waren echt blij dat we dit konden meemaken. Eenmaal in ons bed probeerden we snel te slapen, want de volgende dag stond een bezoek aan onze stageschool op het programma.
Jullie horen snel nog iets van ons!!
Ines en Sanne
Wist je dat ...
- we ons hier echt amuseren?
- mensen die hier niet genoeg geld hebben om dit weg te schenken tijdens de offerande iets kunnen meebrengen dat ze zelf gemaakt hebben? Dit wordt dan geveild na de viering.
- Sanne op de send-off bier gedronken heeft dat naar boterhammen smaakt?
- iedereen hier echt heel vriendelijk is?
- er 's morgens mayonaise op de ontbijttafel stond?
- ze hier links rijden, net als de Engelsen?
- we, eenmaal terug thuis, zullen moeten afkicken van de hoeveelheid thee die we hier drinken.
- Ines een rijstbuikje zal krijgen als ze zo verder blijft eten?
- we onze eerste Tanzaniaanse frietjes binnen hebben?
Zondagmorgen zijn we samen met Dennis naar de kerk geweest. Het was een Lutheraanse viering en niet echt wat we ervan verwacht hadden. We dachten dat er meer gedanst zou worden, maar van het koor waren we wel onder de indruk. Na de viering nam Dennis ons mee naar het koor waar hij ons voorstelde. We kregen meteen het voorstel om mee te zingen met hen. Hoewel we geen zangtalenten zijn, hebben we de uitnodiging aangenomen. Zo'n ervaring mogen we niet missen.
In de namiddag moesten we goed uitrusten, want Dennis heeft ervoor gezorgd dat we 's avonds mee mochten naar een send-off. Dat is een groot feest met familie en vrienden waar de bruid wordt 'weggegeven' aan de bruidegom. We waren echt blij dat we dit konden meemaken. Eenmaal in ons bed probeerden we snel te slapen, want de volgende dag stond een bezoek aan onze stageschool op het programma.
Jullie horen snel nog iets van ons!!
Ines en Sanne
Wist je dat ...
- we ons hier echt amuseren?
- mensen die hier niet genoeg geld hebben om dit weg te schenken tijdens de offerande iets kunnen meebrengen dat ze zelf gemaakt hebben? Dit wordt dan geveild na de viering.
- Sanne op de send-off bier gedronken heeft dat naar boterhammen smaakt?
- iedereen hier echt heel vriendelijk is?
- er 's morgens mayonaise op de ontbijttafel stond?
- ze hier links rijden, net als de Engelsen?
- we, eenmaal terug thuis, zullen moeten afkicken van de hoeveelheid thee die we hier drinken.
- Ines een rijstbuikje zal krijgen als ze zo verder blijft eten?
- we onze eerste Tanzaniaanse frietjes binnen hebben?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten